Większość osób na widok małych kotków się po prostu rozpływa. Chęć sięgnięcia po malucha i głaskanie go jest bardzo silna. Czasami robi się to w nieodpowiednich momentach, ponieważ kotki mają porę karmienia lub po prostu śpią bezpiecznie wtulone w kocią mamę i śpią. Takie wyciąganie maluszków wpływa niekorzystnie zarówno na małe kotki jak ich rodzicielkę. Stres związany z tym, że ktoś zabiera jej dziecko, jest bardzo zły. W pierwszych dniach powinno pozwolić się maluchom i mamie odpocząć. A kiedy nadejdzie czas, by kotek został odseparowany od matki? Rola matki i rodzeństwa jest bardzo ważna Jeśli chodzi o naukę tego, jak powinien zachowywać się kot, to najlepszym nauczycielem zdecydowanie będzie mama, jak i rodzeństwo. Pierwsze nauki odbywają się, gdy maluch osiąga wiek około trzech tygodni. To właśnie wtedy nabiera sprawności zmysłowej i ruchowej i jest gotowy na przyswajanie wiedzy. Przede wszystkim mama uczy jak dbać o swoją higienę, czego się wystrzegać, jak polować czy jak powinien wyglądać kontakt z innymi. Jest znaczna różnica między kontaktem z człowiekiem, a na przykład innym kotem. Rodzeństwo ma również ważną rolę, ponieważ to one pozwalają mu na socjalizację. Zabierając kota zbyt szybko od rodziny, może on nie nauczyć się gdzie jest granica między zabawą a byciem agresywnym. Minimum 8 tygodni Umownie określa się, że kociak nie powinien być zabrany od matki szybciej niż po ukończeniu ósmego tygodnia życia. Dlaczego właśnie taki okres? Ponieważ jest to czas, który ma bardzo ważny wpływ na późniejszy rozwój malucha. Po upływie tego okresu kocia mama przestaje karmić już malucha, więc ta więź staje się słabsza. Kot staje się większy i bardziej samodzielny. Nabył już umiejętności niezbędnych do przetrwania i jest w stanie sam jeść. Nie można jednak z góry ostawiać, że w przypadku każdego kota te przysłowiowe osiem tygodni będzie odpowiednie. Każdy zwierzak jest inny i rozwija się inaczej. Jeden maluch szybciej dojrzewa, drugi wolniej. Warto obserwować jak kociak sobie radzi i jeśli sytuacja tego wymaga wydłużyć czas, w którym kotek zostanie z mamą. Należy pamiętać, że kociaki tak samo, jak każde inne zwierzę czy nawet człowiek po porodzie potrzebuje swojej mamy. Mimo że sierściuchy szybciej osiągają zdolność do samodzielnego życia to nie można go za szybko odstawić od mamy, ponieważ w skrajnych przypadkach kotek może nie przeżyć.
Uwaga na mity żywieniowe! Mleko dla kota jest pierwszym pożywieniem, jakie młode otrzymują zaraz po urodzeniu. Jak wszystkie ssaki, zwierzęta jedzą pokarm produkowany przez gruczoły ich matki. Taka dieta utrzymuje się przez około 3–4 tygodnie, po tym czasie należy stopniowo przyzwyczajać kocięta do spożywania pokarmów stałych.
Kociaki, które potrzebują opieki i pożywienia matki, można od niej odseparować jedynie tymczasowo w wyjątkowych sytuacjach. Dopiero gdy kociak ukończy 12. tydzień życia, można odstawić go od matki. Starszy kot również posiada swoje potrzeby i, zasadniczo, wymaga więcej opieki niż młodsze zwierzę.Nikt tak dobrze nie wie czego potrzebuje mały kociak, jak jego matka. To właśnie ona uczy swojego malucha jak radzić sobie w środowisku. Nawet gdybyśmy bardzo się starali, nie jesteśmy w stanie zastąpić kociej matki w wychowaniu futrzaka w pierwszym okresie jego życia. Jaki jednak jest najlepszy czas na zabranie malucha do nowego domu?Czego uczy kociaka jego matka? Kontakt z matką jest niezbędny dla właściwego rozwoju futrzaków. Maluchy nie wiedzą wszak jak to jest być kotem, póki się tego nie nauczą. Koniecznej życiowej wiedzy dostarcza im właśnie obserwacja zachowania matki. Mruczki uczą się poprzez naśladownictwo, ale nie tylko – solidnym źródłem nowych doświadczeń jest również zabawa. To właśnie podczas tych z pozoru niewinnych igraszek, kociaki dowiadują się jakich granic nigdy nie wolno przekraczać. Nasze mruczki muszą poznać też podstawy kociego języka, czyli specyficznych gestów używanych w kontaktach społecznych. Nieoceniona dla maluchów pozostaje też możliwość interakcji z rodzeństwem, podczas których także intensywnie się uczą. Jak przebiega socjalizacja kociąt? Decydujący wpływ na przyszłe kocie życie ma pierwsze 8 tygodni po urodzeniu. Jeśli futrzaki w tym okresie nie nabędą podstawowych umiejętności społecznych, już nigdy mogą tego nie nadrobić [1]. Choć prym w wychowaniu wiedzie w tym czasie kocia matka, mruczki muszą mieć od początku kontakt również z ludźmi. Istotne jest, aby poznały jak najwięcej różnych osób – zarówno mężczyzn, kobiet, jak i dzieci. Dobrze jest też zapoznawać kociaki z innymi zwierzętami np. psami, co ułatwi w przyszłości ich wspólne kontakty. Aby socjalizacja przebiegała prawidłowo powinniśmy dostarczać maluchom wielu różnorodnych bodźców i pozytywnych doświadczeń. Optymalny moment na przeprowadzkę do nowego domu następuje około 8 – 12 tygodnia życia futrzaków. Kocica przestaje wtedy karmić swoich podopiecznych, więc rodzinne więzy ulegają stopniowemu rozluźnieniu. Mruczki zaczynają też więcej czasu spędzać na zabawie, dzięki której nabywają nową wiedzę. Jakie są skutki wychowywania bez matki? Porzucenie przez matkę może być dla kociaka prawdziwą traumą. Stres, jakiego wtedy doświadcza może wpłynąć negatywnie na rozwój całego układu nerwowego. Jeśli więc tylko mamy taką możliwość, powinniśmy jak najszybciej znaleźć mu mamkę, która się nim zaopiekuje. Niestety mruczki, które nie miały okazji do kontaktów społecznych są obarczone wieloma problemami. W takiej sytuacji często to człowiek staje się dla kota drugą matką. Futrzak może więc bardzo silnie przywiązać się do swego opiekuna – co nie jest wcale dobre, bo każda rozłąka będzie w przyszłości urastać do rangi tragedii. U mruczka pozbawionego matki mogą pojawić się też zachowania obsesyjno-kompulsywne np. ssanie wełny. Innym często spotykanym problemem są zachowania agresywne – nasz ulubieniec może po prostu nie wiedzieć jak bawić się prawidłowo, żeby nie zadawać bólu. Również impulsywność i nadwrażliwość bywa skutkiem niewłaściwej socjalizacji [2]. Jak prawidłowo oddzielić kociaka od matki? Rozłąką to bardzo trudny dla futrzaka moment – w jednej chwili zmienia się cały jego świat. Żeby przejście do nowego domu przebiegało bezproblemowo dobrze jest wcześniej przygotować na nie kociaka. Bawmy się z nim jak najczęściej, przyzwyczajajmy do noszenia i głaskania. Starajmy się zainteresować mruczka kontaktami z nami i eksploracją otoczenia. Dobrze też zaopatrzyć futrzaka w kocyk pachnący gniazdem, który zwiększy jego poczucie bezpieczeństwa. Z pewnością ułatwi mu to start w nowym domu. Jeśli sami komponujemy dietę malucha, powinniśmy też od początku wpajać mu dobre nawyki, zapoznając z różnymi smakami. Wszystkie pozytywne doświadczenia, jakie zebrał kociak we wczesnym dzieciństwie, na pewno zaprocentują w przyszłości. Tekst: Marta Majewska Zdjęcie: Źródła: 1. Brandshaw J., 2014, Zrozumieć kota. Na tropie miauczącej zagadki., Wydawnictwo Czarna Owca 2. Dunphy H., 2010, The secret language of cats, Quid Publishing
Zostając opiekunem kota, z całą pewnością wyobrażasz sobie, że stanie się on twoim najlepszym przyjacielem, który chętnie będzie spędzał długie godziny na twoich kolanach, słodko mrucząc. Niestety, rzeczywistość nie zawsze jest tak kolorowa – jak wiemy, koty lubią chodzić własnymi ścieżkami i często kompletnie ignorują swoich właścicieli. Aby tego uniknąć, trzeba zadbać o odpowiednie wychowanie kota. Im wcześniej zaczniemy, tym lepiej. Młody kociak szybciej przyswoi to, czego od niego można wychować kota?Warto zacząć od odpowiedzi na najważniejsze pytanie, a więc czy kota w ogóle da się wychować? Obiegowa opinia głosi, że nie jest to możliwe, a koci indywidualista zawsze będzie postępował tak, jak uważa. Na szczęście, nie jest to do końca prawda. Przy odpowiedniej dozie cierpliwości oraz zachowaniu kilku podstawowych zasad, możesz nauczyć kota prawidłowego zachowania, czystości, reagowania na swoje imię, a także przychodzenia do ciebie na czym warto pamiętać, rozpoczynając wychowanie kota domowego?Jeśli zależy ci na tym, by nauka była skuteczna, a jednocześnie przyjemna zarówno dla ciebie, jak i twojego przyjaciela, musisz pamiętać o kilku prostych przeprowadzamy między posiłkami, nagroda w postaci przekąski będzie wówczas bardziej atrakcyjna. Pamiętaj jednak, by pod żadnym pozorem nie głodzić zwierzęcia!Nauka powinna odbywać się regularnie, najlepiej każdego dnia i o tej samej nauki nowych poleceń nie może być długi, 15 minut to w sam zmian – kot powinien uczyć się z jedną osobą (jej reakcje, komendy, czy ton głosu powinny być takie same).Zadbaj o miejsce nauki – nie powinno rozpraszać kota, wyeliminuj więc zabawki, wyłącz telewizor lub grające małego kota – od kiedy zacząć?Jeśli przygarniasz kota ze schroniska, domu tymczasowego lub kupujesz go z hodowli, najczęściej jest on już w wieku, w którym może zostać odseparowany od matki, a więc ma co najmniej 12 tygodni. To dobry czas na rozpoczęcie nauki. Jeśli jednak kiedykolwiek zdarzy ci się obcować lub opiekować się młodszymi kotkami, pamiętaj, że wychowanie małego kota można rozpocząć jeszcze wcześniej. Koty po ukończeniu czwartego tygodnia życia stają się ciekawskie i bardzo aktywne. To właśnie wtedy ich mózg jest najbardziej chłonny. Warto to jaki sposób wychowywać tak małego kociaka? Przede wszystkim należy zapewnić mu jak najwięcej pozytywnych kontaktów z człowiekiem. Powinien poznać nie tylko opiekuna, ale również kilka innych osób – dzięki temu będzie znacznie bardziej ufny w wychować małego kotka?Mały kot (niezależnie od tego, czy jego socjalizacja przebiegała w powyższy sposób), trafia do twojego domu. Co robić? Jak wychować go na zwierzę szczęśliwe, przyjacielskie, a jednocześnie ułożone?Przede wszystkim daj mu czas. Pierwsze dni mogą być dla niego trudne. Dlatego też powinien mieć miejsce, w którym się schroni (domek, kartonowe pudełko). Nie wyjmuj go z niego na siłę. Gdy zacznie wychodzić i poznawać twój dom, możesz spróbować bawić się z nim zabawką dystansową – np. wędką. Pamiętaj, że cały proces wychowania kota nie powinien opierać się na karceniu, lecz na wzmacnianiu pozytywnych zachowań. Co oznacza to w praktyce? Pokazuj kotu różne sytuacje, w których wymagasz od niego odpowiedniego zachowania. Mowa tu o:wkładaniu kota do transportera,przyzwyczajaniu do zabiegów pielęgnacyjnych (np. obcinania pazurków) – nie musisz tego robić, ale ucząc kota przyzwolenia na łapanie za łapkę znacznie ułatwisz sobie to zadanie w przyszłości,drapaniu w czasie takich wydarzeń kot przejawia pożądane zachowanie (będzie spokojny, pozwoli na wykonywanie czynności), nagródź go niewielką, pyszną reagować na złe zachowania kota?Nie ukrywajmy, mały kotek nie zawsze zachowa się tak, jak tego chcemy. Częstym problemem jest np. podgryzanie stóp lub dłoni, które z czasem, im kot staje się większy, jest coraz bardziej dokuczliwe. Jak wychować kota, żeby nie gryzł? Kluczowe znaczenie ma przekierowanie jego uwagi. Pamiętaj:nie zachęcaj kota do zabawy twoją stopą lub dłonią, nie ruszaj nią, nie chwal zwierzęcia za takie zachowanie,znieruchomienie „ofiary” sprawi, że kot straci nią zainteresowanie,wykorzystaj ruszającą się zabawkę – myszkę, piórko lub wędkę, co pozwoli kotu zapamiętać, że do zabawy i „ataku” służą te właśnie przedmioty, a nie twoje problemem jest niszczenie przez małe koty mebli oraz innych elementów wyposażenia. Co zrobić gdy zauważymy, że wbija w nie swoje pazurki? Krzyk nie jest dobrym rozwiązaniem – wywołuje stres u zwierzęcia, co może nasilać niepożądane zachowania. Podobnie z rzucaniem przedmiotami – kot może zacząć się ciebie obawiać, co znacząco utrudni wasze relacje. Zamiast tego postaw na wydawanie syczących dźwięków (między innymi znanego nam wszystkim „a psik”). Koty wydają bardzo podobne odgłosy chcąc odpędzić inne osobniki, możesz więc mieć pewność, że szybko zrozumie, czego nie powinien widzisz, wychowanie małego kota nie jest wcale tak trudne, jak mogłoby się wydawać. Musisz jednak mieć świadomość, że jest to proces długotrwały i wymagający od ciebie cierpliwości, a raz zdobyta umiejętność czy dobre zachowanie powinny być utrwalane. Tylko wówczas kot dorosły będzie dobrze ułożonym zwierzęciem, z którym nawiążesz wspaniałą z natury to indywidualiści, nie oznacza to jednak, że nie można ich nauczyć odpowiednich zachowań. Wychowanie kota wymagać będzie od nas poświęcenia odpowiedniej ilości czasu, ale też i cierpliwości, jednak można nauczyć pewnych zachowań zarówno małego kotka jak i dorosłego trudniejsze zadania będzie nas czekać kiedy będziemy próbowali wychować drugiego kota w domu, ponieważ za nim przejdziemy do nauki czekać nas będzie okres zapoznania domowników.
Najlepsza odpowiedź na pytanie «Kiedy należy zabrać nowego kociaka do weterynarza?» Odpowiedzi udzielił Narcisa Huey w dniu Sat, Sep 3, 2022 4:00 AM Nowi właściciele kotów są zazwyczaj zobowiązani umową ze schroniskiem lub hodowcą do schroniska lub hodowcy, aby zabrać kociaka do lekarza weterynarii wkrótce po adopcji.
Skip to content Trudno oprzeć się urodzie nowiutkiego kociaka, zwłaszcza jeśli widzisz takiego, który wygląda na bezpańskiego. Boisz się o jego bezpieczeństwo i chcesz pomóc, ale czy zabranie go jest najlepszą opcją dla jego zdrowia i bezpieczeństwa? Odbieranie kociąt matkom może być dla nich bardzo niebezpieczne, nawet jeśli masz najlepsze intencje. Kocięta, które zbyt wcześnie zostały oddzielone od matek, często wykazują nieodpowiednie zachowania, zmagają się z interakcjami z innymi kotami i ludźmi oraz są bardziej narażone na komplikacje zdrowotne. Kiedy kota można zabrać od matki? Na wolności kocięta zwykle pozostają z matkami do czasu osiągnięcia dojrzałości płciowej lub ponownego zajścia w ciążę matki. Trzymając kocięta jako zwierzęta domowe, ważne jest, aby znać harmonogram ich rozwoju przed przedwczesnym oddzieleniem ich od matek. Kiedy kota można zabrać od matki – harmonogram rozwoju W ciągu pierwszych 4 tygodni życia kocięta będą całkowicie zależne od matki w zakresie żywienia i zaspokojenia podstawowych potrzeb. W tym wieku kocięta nie potrafią regulować temperatury własnego ciała, więc matka jest niezbędna, aby zapewnić im czystość, ciepło i bezpieczeństwo. Po 4 tygodniach matka zacznie uczyć kocięta podstawowych umiejętności, które pomogą im samodzielnie przetrwać. W tym czasie kocięta nauczą się samodzielnie jeść, polować. Kocięta nauczą się również podstawowych umiejętności komunikacyjnych i interakcji poprzez naśladowanie matki. Najlepszy czas na wprowadzenie człowieka to właśnie ten okres. W przypadku kociąt, które mają być trzymane jako zwierzęta domowe, pomocne jest rozpoczęcie interakcji z człowiekiem w wieku 4 tygodni. Ta ludzka interakcja w żaden sposób nie zastępuje potrzeby matki, ponieważ matka odgrywa jeszcze ważniejszą rolę w procesie odstawiania od piersi. Matka nadal uczy swoje kocięta, jak się zachowywać i poprawia niewłaściwe zachowanie. Zanim kocięta osiągną wiek 8 tygodni, powinny być w stanie jeść pokarmy stałe, a mleko matki zacznie wysychać. Niektóre kocięta będą nadal karmić piersią nawet do 12 tygodnia życia, chociaż zwykle karmienie do tego wieku ma na celu głównie pocieszenie kociąt, a nie zapewnienie żywienia. Powszechnym błędem jest przekonanie, że kocięta można oddzielić od matek już w wieku 8 tygodni. Jednak kocięta rozdzielone w tym czasie nadal są zagrożone problemami rozwojowymi, społecznymi i zdrowotnymi. Zamiast tego kocięta powinny pozostać z matkami do 12-14 tygodnia życia. W tym wieku (i przy odpowiedniej interakcji i treningu) kocięta powinny być w stanie załatwiać swoje potrzeby w odpowiednim miejscu (np. kuweta), bawić się samodzielnie zamiast potrzebować innych miotów, będą miały w pełni rozwiniętą odporność systemu, powinny być w pełni zaszczepione i nie będą ofiarą niepotrzebnego stresu, który wynika z przedwczesnego odstawienia od piersi. . 250 306 54 159 342 189 146 449